Brahms' symfonie
De Eerste Symfonie is een mooie illustratie van Brahms’ standpunt. Ze werd geschreven naar Beethovens model van de monumentale heroïsche symfonie. De stormachtige opening verwijst met zijn tonaliteit naar de Vijfde van Beethoven, terwijl het hymnisch thema in de finale verwijst naar Die Ode an die Freude uit Beethovens Negende. Zo toont Brahms aan dat een vergelijkbaar thema perfect symfonisch omgezet kan worden, zonder gebruik te maken van stemmen en tekst – een impliciete kritiek op Beethoven, maar vooral op Wagner. Hij weerlegde hiermee Wagners standpunt dat Beethovens Negende Symfonie het einde betekende van de symfonie als genre, en moest leiden tot het gezongen muziekdrama.