De meeste 7-jarige meisjes kiezen piano, viool of dwarsfluit als ze naar de muziekschool gaan. Maar de Duitse Carolina Eyck koos voor de theremin…
De theremin is een vreemd instrument: uitgevonden in 1919 was het wellicht de allereerste analoge synthesizer die traploos van toonhoogte kon veranderen. Maar het is vooral het enige instrument dat bespeeld wordt zonder het aan te raken: de handen bewegen om twee antennes, en beïnvloeden zo toonhoogte en geluidsvolume. Doorheen de jaren raakten zowel klassieke componisten als popartiesten of sciencefictionregisseurs en game developers in de ban van de specifieke klank. Vandaag is de theremin steeds meer ingeburgerd in de brede muziekwereld.
En dat is mee te danken aan de niet aflatende passie voor het instrument van bijvoorbeeld Carolina Eyck. Dat hoeft niet te verbazen, want ze bleek een echt wonderkind. Op haar 14de had ze al een eigen nieuwe techniek ontwikkeld om theremin te spelen, in 2002 debuteerde ze met de Berliner Philharmoniker, en in 2006 bracht ze een boek uit die haar ervaring en techniek bundelde.
Intussen is ze de nieuwe grande dame in de thereminwereld. Ze concerteert in de meest uiteenlopende formaties, componeert haar eigen muziek en geeft workshops en masterclasses over de hele wereld. Een fenomeen dat met het nieuwe werk van Régis Campo zal tonen dat de theremin zo veel meer kan dan buitenaardse wezens aankondigen…