verlangen als rode draad

"Een subtiele rode draad weeft zich door het programma – één die zich langzaam openbaart. We volgen hoe verlangen (désir, desire) ons in beweging zet: de onrust om te overstijgen, om te bekomen wat we missen en ons te vervolledigen. Verlangen, uitzien naar, wensen, reikhalzen, missen, hunkeren, smachten, snakken, dorsten, branden, verzuchten, drang voelen, kwijlen, niet kunnen wachten, begeren ... De overvloed aan woorden onthult hoe diep ons gevoel van gemis en nood in de taal verweven is.

Op héél verschillende wijze evoceert ieder muziekstuk hoe verlangen ons in beweging zet – Fort Europa als utopische bestemming voor duizenden, het sublieme geschenk van een muziekstuk voor een geliefde, de kinderlijke pastorale ‘coming of age’ van Daphnis en Chloë.

Drie verhalen rond verlangen dus, elk met een eigen perspectief.

We vroegen slam­dichteres Lisette Ma Neza om die rode draad tastbaar te maken door het schrijven van nieuwe teksten. Haar woorden verschijnen gesproken vóór ieder werk, of als geprojecteerde tussentitels, zoals in stomme films. Daarbij gaan de teksten van Lisette Ma Neza hun eigen weg, als flarden van gedachten tijdens het luisteren. Haar teksten zijn geen statische onderschriften, maar een levend, bezield, resonerend commentaar, als een vrij associërende danser binnen de symfonische ruimte.

Motion designer Ychaï Gassenbauer projecteert deze woorden als beelden: flarden tekst rollen over maar ook van het scherm, ze zoeken hun weg en illustreren visueel het spel van woorden. Ychaï zet deze woorden in contrast met gestileerde videobeelden van een verlaten gebouw dat door de natuur wordt overwoekerd en teruggenomen - als een reflectie op afwezigheid en aawezigheid, instinct en cultuur. Zijn beelden vormen een contemplatieve achtergrond, evenveel pastorale ruimte als een echo van vlucht en ontworteling."

Gerd Van Looy