Veel Chaplin-bewonderaars beschouwen The Kid als zijn meest perfecte en persoonlijke film. Maar de film kent een bewogen ontstaansgeschiedenis.
Lees het verhaal hieronder, of bekijk hier de documentaire of het ontstaan van deze parel!
In oktober 1918 trouwde Chaplin - toen 29 jaar - met de 17-jarige actrice Mildred Harris. Het stel had weinig met elkaar gemeen, en Chaplin's eigen verveling en frustratie brachten hem in een creatieve impasse. Later schreef hij: "I was at my wits’ end for an idea".
Mildred raakte zwanger en beviel van een misvormde zoon die drie dagen later stierf. Getraumatiseerd door dit verlies, reageerde de creatieve geest van Chaplin op verrassende wijze. Slechts tien dagen na de begrafenis van zijn eigen kind, was hij al in de weer met audities voor baby's in zijn studio. Plots leek zijn writer's block als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij ging volledig op in zijn nieuwste idee: een verhaal waarin de Little Tramp een surrogaatvader wordt voor een in de steek gelaten kind.
The Kid is misschien wel Chaplin's meest indrukwekkende huwelijk tussen humor en emotie. In het verhaal verlaat een ongetrouwde moeder haar baby, die wordt gevonden en onbedoeld geadopteerd door de vagebond (The Tramp). Wanneer het kind vijf of zes jaar oud is, zijn de twee onafscheidelijk: het jongetje gooit ramen in en vervolgens komt Charlie ‘toevallig’ langs als glazenmaker. Hiermee verdienen ze hun kost. De vagebond verzet zich tegen de kinderbescherming die het jongetje willen wegnemen, en uiteindelijk wordt het kind herenigd met zijn moeder, die intussen een succesvolle operazangeres is geworden.
De emotionele lading van de film bereikt een hoogtepunt in de scenes waarin de maatschappelijk werkers het jongetje proberen mee te nemen naar het weeshuis. De kwelling en het hevige verzet van de vagebond zijn zonder twijfel geïnspireerd op herinneringen uit Chaplin's eigen jeugd: zijn moeder kon de zorg over hem niet aan en op zevenjarige leeftijd belandde hij in een huis voor arme kinderen.