Blakend van zelfvertrouwen en ambitie werkte Gustav Mahler, nog voor zijn grote doorbraak, aan wat later zijn 1ste Symfonie zou worden. Hij startte met de opzet van een symfonische gedicht, maar gaf het de structuren van een symfonie. Zijn gewaagde opzet zou het genre voor altijd veranderen.

Bij de première oordeelde het publiek echter anders, en ook al vond Mahler ‘dat ze geen besef hadden van wat hij zei en bedoelde’, toch sleutelde hij verder aan het werk en maakte drastische aanpassingen. Hoe de originele versie klonk zullen we nooit weten (de manuscripten gingen verloren), maar de impact van het werk vandaag is moeilijk te onderschatten: met tomeloze energie, ironische knipogen, lieflijke ballades en grootse heroïek is deze symfonische eersteling de kiem waaruit de anderen zouden ontspringen.

Gil Shaham nam het Vioolconcerto van Bartók intussen al twee maal op – de meest recente opname trouwens samen met Stéphane Denève – zo’n grote fan is hij van deze klassieker. “Shahams spel brengt een breed kleurenpalet, en in de finale zorgt hij voor net de juiste dosis scherpte en kracht,” schreef The Guardian.