Beethoven op het hoogtepunt van zijn kunnen, Bruckner op weg naar zijn meest persoonlijke stem. Twee componisten met een klare blik vooruit, stevig geworteld in hun tijd. Samen vormen ze de spanningsboog van een avond die groots begint en groots eindigt.

-----

Bruckners symfonieën zijn monumentale kathedralen, behalve de Zesde: ‘deze lijkt meer een kapel, intiem en doorzichtig, staande in een open, zonnige plek van een fier woud.’ aldus een recensent. Zelf noemde Bruckner deze symfonie zijn meest brutale, met heroïsche thema’s, contemplatieve momenten en een triomfantelijk slot. Een werk dat niet luid schreeuwt om aandacht, maar zijn grootsheid onthult aan wie zich ervoor openstelt.

Uitgelaten viert Beethoven met zijn Chorfantasie de menselijke kracht. Het werk barst van optimisme en virtuositeit en betovert met een wervelende dialoog tussen piano, koor, solostemmen en orkest. Muziek als ode aan de vrede en de vreugde – waarom klinkt dat bekend in de oren…?

Een sleutelrol in deze zelden gehoorde partituur is weggelegd voor Boris Giltburg. Wanneer hij speelt, luister je met ingehouden adem: als diepgevoelige en meeslepende vertolker rekt hij met elke noot de spanning op. Beethoven neemt een bijzondere plaats in zijn repertoire – in 2020 nam hij alle 32 pianosonates op en bracht hij de volledige pianoconcerti uit. In de Fantasie voor piano, koor en orkest laat hij zijn feilloos instinct voor Beethovens muzikale taal opnieuw horen.