We schrijven 1912, Parijs: de Belle Époque stuwt artistieke innovatie, technologische vooruitgang en verfijnde elegantie, het kubisme verkent nieuwe vormen van abstractie, vreemde culturen voeden de fascinatie voor exotisme. In het hart van deze creatieve cocktail floreren Paul Dukas en Claude Debussy, twee meesters in het samenbrengen van klank en verbeelding.

-----

Het was Sergei Diaghilev van Les Ballets Russes die Dukas de opdracht gaf voor La Péri: de Perzische mythe inspireerde hem voor de creatie van dit betoverend muzikaal gedicht dat baadt in weelderige orkestkleuren.

Met zijn Images pour orchestre bleef Claude Debussy op het Europese vasteland. “Wanneer men de middelen niet heeft om te reizen, moet men dit goedmaken met de verbeelding,” schreef hij – en wat voor een verbeelding had hij. In dit muzikaal portret schetst hij naast Frankrijk en Engeland ook de levendig Spaanse cultuur – zonder die ooit zelf geproefd te hebben.