In tegenstelling tot zijn andere symfonieën, is het in de 7de zoeken naar de mens Mahler tussen de noten. Als schijnbaar losse, niet verwante elementen bepalen aparte melodieën, ritmes, harmonieën en vormen de muzikale inhoud. Maar wie het oeuvre van Mahler wat kent zal toch passages herkennen - en voor wie het de eerste kennismaking met de meester is, wordt het een dolle rit.

-----

‘Overwegend vrolijk van karakter’, noemde Mahler zelf zijn Zevende Symfonie. De symfonie had nochtans een moeilijke start, en blijft tot vandaag de minst bekende en uitgevoerde. Na een creatieve impasse ging het echter plots snel, en schreef Mahler het werk 'in ein einem Furor' - in een uitbarsting van creativiteit. Bijna 80 minuten lang voel je het louteringsproces na deze doorbraak. Mahler bouwt op van twijfelende emoties naar nachtelijke visioenen vol rusteloos woelen, tot de verlossende finale waarin hij een grandioos muzikaal vuurwerk ontketent - de triomfantelijke overwinning waarop hij wachtte.

Dirigent Willem Mengelberg omschreef de Zevende als volgt: 'Dit is de nacht, tragische nacht. Hier zijn geen sterren, geen maanlicht noch vredige slaap. De macht van de duisternis regeert'.